குழந்தைகள் தின கவிதை

அரசினர் மேல்நிலைப்பள்ளி விருவீட்டில்
அமைந்தது நாகமலை பக்கம்
உழைப்பாளர் வாழ்ந்திடும் ஊரு இதற்கு உயர்வினை தேடிட பாரு

நடுரோட்டில் விசில் போட்டு நீயும்
நாராசம் பண்ணாதே தம்பி
விருவீட்டு பள்ளியின் மானம் நீயும்
கெடும்படி செய்யாதே தம்பி

சினிமா செய்வதை எல்லாம் நீ
செய்தால்தான் பெருமையோ தம்பி
மயக்கிட உடுத்தும் சினிமா விட்டு நாலுபேர்
மதித்திட உடை போடு தம்பி

மருத்துவமனை வரை சாலை காலை மாலை
மரித்து நடப்பது ஒன்றே வேலை
வரும்போதும் போகும்போதும் நீயே வழிவிட்டு செல்லனும் தம்பி

வறுமை தெரியாமல் வளர்த்திடும் தந்தைக்கு
வாங்கித்தா நற்பெயரை தம்பி
உழைப்பு தெரியாமல் நீயும்
வளர்வதே பெருங்குற்றம் தம்பி

நிறைமாத கர்ப்பிணி போல நெளிந்து நகர்ந்து ஊரும்  தெப்பத்துபட்டியின் பஸ்ஸில்
நீளமாய் வரிசையில் நின்றீர் ஒழுங்காய் ஏறியது என்றேனும்  உண்டோ

படியிலே திகிலூட்டும் பயணம் அங்கே பார்க்கவே பயந்தார்கள் பெற்றோர் மருத்துவமனை வரை உள்ளேவளைவை தாண்டிட காட்டுவார் படிமீது வேலை

விமல் ஸ்டோரில் புது நோட்டு வாங்க வெகு பாடு படுகிறார் பெற்றோர் நீயோ ரஜினி ஸ் பேக்கரி லட்டை எண்ணி
நாவினில் நீர்விட்டே கெட்டாய்

 முனீஸ்வரன் கோயில் வரை பஸ்ஸில் முடியலப்பா பஸ்ஸிலே கொட்டம்
58 கால்வாயை தாண்டி அகன்றாலும் அசிங்கமாய் சொல்பேசி அடடா அடடா அவமானம் மட்டம்

நட கோட்டை ஊர் வரை பஸ்ஸில் நடத்துனர் படும்பாடு நான் என்ன சொல்ல
 ஊர்பார்க்க  பொதுவிலே நீயும் உதிர்க்காதே வாயாலே என்றும்

அரை மணி நேரம் படிப்பு ஆசிரியரை கண்டால் நடிப்பு இதுதான் பள்ளி நடப்பு
நடிப்பாய் படிக்காதே படிப்பை நடிக்காதே  ஏமாறுவது பெற்றோரோ ஆசிரியரோ இல்லை
 ஏமாறுவது நீ ஆம் நீ ஆம் நீயேதான்